Χάθηκα, πάλι, το ξέρω, και για να προλάβω τυχόν mail αγωνίας, έχω να δηλώσω ότι είμαι καλά κι ότι στο μεσοδιάστημα έγραψα μια ιστορία εδώ, που είχε αρκετό σουξέ.
Στο νησί οι μέρες περνούν μάλλον γρήγορα, ο ήλιος τελευταία μας παίζει κρυφτό, αλλά οι βροχές ανακουφίζουν τους φόβους μας. Η επίσκεψη των γονιών μ’ έχει ρίξει σε κυκλοθυμία (χαρά-νεύρα-λύπη-σκέψη), αλλά αύριο φεύγουν και στρέφω το βλέμμα ξανά σε μένα. Άλλαξα και το relationship status στο facebook, για να λάβω λίγα και διακριτικά μηνύματα από φίλους που είναι μακριά-καλή φάση. Τελευταία είδα και πολλά περίεργα όνειρα, σχεδόν εφιάλτες, μάλλον θα φταίει η παγκόσμια κρίση που με αγγίζει κι εμένα, με χτυπά, γονατίζω για λίγο κι ύστερα σηκώνομαι και συνεχίζω και βλέπω τον εαυτό μου να πιάνεται από τα χαμόγελα-εκείνα τα αυθόρμητα που δεν με εγκατέλειψαν ποτέ. Ταξίδια για λίγο γιοκ-μονάχα μικρές, χαμένες αποδράσεις και καμιά αποστολή, αν συνεχίσω να είμαι τυχερή. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου επεξεργάζομαι και μια ιδέα για καλοκαιρινό «πέσιμο» στη Χαλκιδική, μέσα Ιούνη, σε κάποιο από κείνα τα κάμπινγκ σε -ίτσι, κινητό κλειστό, μονάχα εγώ, η παρέα, μερικά βιβλία ίσως κι η αλμύρα της θάλασσας.
Νομίζω κιόλας πως μετά από καιρό επιστρέφει η έμπνευση, θα μείνω μέσα να γράψω, να μοντάρω, να βλέπω ευρωπαϊκές τριλογίες μαζί του και θα βγαίνω μόνο για σπίτια φίλων-ατέλειωτες συζητήσεις, κρασιά και χαρτί.
Να περνάτε καλά.
ΥΓ:Η φωτό, ανάμνηση από κάποια ξεχασμένη Πρωτομαγιά του ’90, πιτσιρίκια, κάπου στη μακεδονική εξοχή.
Post soundtrack: Δεν υπάρχει, αλλά θα μπορούσε, ίσως, να ‘ναι το Supergirl, που το θυμήθηκα ξανά μετά από χρόνια. Ή κάποια μουσική που εμπνέουν η mindstripper κι ο telson, που τους διαβάζω φανατικά τελευταία.
9 Σχόλια so far
Σχολιάστε
Προσωπικά χάρηκα που βρήκα μία δουλειά σου τυπωμένη στον ΠΟΛΊΤΗ. Είπα το ttallouλούδι βρήκε τον δρόμο του. Και ήταν ενδιαφέρον άρθρο. Εύχομαι να περνάς καλά μαζί του.
Ο ίδιος
Υ.Γ. Σκέφτομαι να σού στείλω κάτι. Πού μπορεί να σού στείλει κανείς κάτι με το ταχυδρομείο επιφανείας; Σε ποιά διεύθυνση θα το παραλάβαινες στα σίγουρα;
Σχόλιο από το θείο τραγί Ιανουαρίου 30, 2009 @ 5:52 μμΔήλωσέ το στο ιδιαίτερο mail μου, αν θές. Χαρά μου θα είναι.
Μ’αρέσει αυτό που βγάζει η προτελευταία παράγραφος 😉
Σχόλιο από wisdom Ιανουαρίου 30, 2009 @ 10:19 μμΠότε θα ‘ρθει η άνοιξη..?
χα! Νομίζω ότι μπαίνεις σε beta mode.
🙂
Σχόλιο από Beta Blank Φεβρουαρίου 1, 2009 @ 12:32 πμπολύ όμορφη φωτογραφία για να είναι αληθινή:)
Σχόλιο από ρίτσα Φεβρουαρίου 1, 2009 @ 1:23 πμ@Beta Blank,
δηλαδή, την πάτησα; :Ρ
@Ρίτσα,
Σχόλιο από ttallou Φεβρουαρίου 1, 2009 @ 1:34 πμκι όμως, είναι!
…μεγαλώνεις;;;
😛
Σχόλιο από τέλσον Φεβρουαρίου 1, 2009 @ 7:52 πμ@Telson,
Σχόλιο από ttallou Φεβρουαρίου 1, 2009 @ 10:36 πμεσύ τι λες;
Να πω εγώ;
Μπα… Supergirls just fly. 🙂
Σχόλιο από mindstripper Φεβρουαρίου 2, 2009 @ 1:36 πμ[…] βορράς, λιώσιμο, περιοδικά, φίλοι, 2, απωθημένα, “αυτή την κρίση θα την περάσουμε μαζί”, εργασιομανία, […]
Πίνγκμπακ από Κι εσύ, που στ’ άστρα βλέπεις μόνο ζώδια « Παραμύθια χωρίς νόημα v.iii Μαρτίου 16, 2009 @ 3:43 μμ